In het kader van ‘’ons ben zunig “ hebben we de goedkoopste vlucht met uitdagende overstap tijden. Na 6 uur hangen in de Starbucks op de luchthaven van Istanbul komen we  op een onmogelijk tijdstip in Sharm el Sheik aan. Zes mooie, fijne, intense en hectische weken in Nederland vervagen meer en meer tijdens de landing naar Sharm. De warme deken van de woestijn neemt onze herinneringen van Nederland mee en laat ze verdwijnen in het sidderende asfalt. Omgeven door de eindeloze zandvlakte vervaagt de smaak van Hollandse kaas en al het andere lekkers.

Inmiddels begin ik God een beetje meer te begrijpen.  Niet dat we een nauwe band onderhouden maar het lijntje wordt steeds meer zichtbaar. Vaak maak ik nog wat ruzie met hem en wil ik duizend keer liever mijn eigen weg gaan. En daar gaat het mis. Gods wegen blijken op sommige punten echt ondoorgrondelijk. Al vanaf Turkije worden we geconfronteerd met de woorden Inshallah.  Alles wordt daarmee afgesloten. Hier in Egypte gebeurt dat nog steeds. Accepteren wat er op je pad komt. Inshallah.

Gelukkig is de mens die niet achter het geluk aanzit, maar dankbaar is voor alles wat hem gegeven werd.
Phil Bosmans

Zo stil als wij waren na de inbraak in Dahab, zo stil zijn we nu van alle hulp die we mochten ontvangen. Iedereen heeft op zijn eigen manier geholpen om het leed te verzachten in de vorm van geld, spullen, of een lieve kaart. Wij vinden het echt bijzonder dat we, mede door jullie hulp, alle spullen konden vervangen ! Dank je wel daarvoor :-).